 |
| Hier de dames die mee hebben gelopen met Marion |
Toen Roos thuis kwam lag ik lekker in het zonnetje op het balkonnetje; ik had genoeg zon gehad en nadat ze me duidelijk had gemaakt dat ze het naar haar zin had gehad met de groepswandeling nam zij mijn plek in de zon over en ging ik verder aan mijn kokstaak. Nassi op basis van pluma is bijzonder smakelijk; omdat Anne-Marie geen vlees eet had ik er ook een flinke zak gepelde garnalen doorheen gebakken. Achteraf blijkt dat een flinke verrijking van dit gerecht; zal ik vaker doen; zal ook eens proberen of ik die gedroogde, indische garnalen kan inslaan bij de toko in Amsterdam.
Roos vertelde dat zij een gepensioneerde leraar had gesproken die als hobby een sinaasappelboomgaard onderhield; hij had in die boomgaard bijzonder oude bomen staan die dankzij zijn niet aflatende inspanning nog steeds goed vrucht droegen. Hij offreerde aan de groep een kist met sinaasappelen. Verderop werd de groep wandelaars uit/toegelachen door een jonge vrouw die het zo merkwaardig vond dat er een groep wandelaars op deze plek langs kwam. Roos kreeg van haar ook een sinaasappel die ik overigens heb opgegeten; bleek zo zuur te zijn als mijn moeders favoriete, Spaanse sinaasappelen vroeger waren; worden volgens mijn groenteman Ed Messu heden ten dage niet meer verkocht in NL. Met een van de zurigheid dicht geknepen oog heb ik, denkend aan vroeger tijden deze sinaasappel verorberd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten