 |
| Prachtig zoals deze rots zich aftekent tegen de strakblauwe hemel |
Dit was wel weer een heel schitterende wandeling die Rafa ons voorschotelde! Een drie kwartier rijden van ons onderkomen vandaan werd de bus geparkeerd en met een man of 12 ging het de berg op. Het weer werkte ook mee; mooie heldere blauwe lucht waartegen de kalkrotsen zich fraai aftekenden. Het geheel zou 12 kilometer wandelen betekenen; voor ons laaglanders nauwelijks een stevige wandeldag te noemen, maar hier in de bergen is het toch wel "different cook". In zo'n driedimensionaal landschap begin je strijk en zet met stevig stijgen. En dat hebben we geweten; zeker twee uur lang was het stijgen geblazen; lekker zweten en steeds meer warme kleding in de rugzak. In korte broek zou ik vrijwel de hele wandeling afleggen. De volgende dag zou ik tot mijn verbazing constateren dat ik forse krassen had opgelopen van de struiken die het pad omzoomden. We kwamen vervolgens in het schaduwdeel van de berg; we waren inmiddels ook zo ver gestegen dat de grond zelfs nog bevroren was. De lucht was inmiddels voldoende opgewarmd om het niet koud te hebben; overigens had ik wel mijn charmante blauw/groene muts opgezet om de kaalheid te compenseren; ik heb een hekel aan een kouwe kop.
 |
GroepsgenootAnna maakte deze foto van mij bovenop de berg;
ik liep lekker in korte broek en zonder hoofddeksel |
De uitzichten waren zo mooi; het pad was heel goed te belopen; hier en daar wat geitebokkenwerk maar in het algemeen heel goed te doen. Steile hellingen waar ik inmiddels niet meer voor opzij ga; sinds onze griezeltocht op Kreta ben ik mijn hoogtevrees behoorlijk kwijt gelukkig.
Daarna het afdalen; duurde ook uren en ik realiseerde me goed dat we dat hele stuk dus ook gestegen hadden. Het deed me ontzettend veel plezier om te kunnen constateren dat mijn conditie weer helemaal op peil was; wat een verschil met een dag of tien geleden toen ik helemaal achteraan de groep bleef hangen samen met Corrie; ik kon toen gewoon niet meer; was toch de griep die de hele groep hier teistert of geteisterd heeft.
Uiteindelijk kwamen we weer bij de auto's; de terugtocht ging in stilte; iedereen was hardstikke moe; alleen de sonore bas van Rafa hoorde ik nog zo af en toe.
Afsluiting met een borrel bij Imanis. Roos heeft de bonensoep toebereid terwijl ik uitgebreid heb gedouchet; ik had behoorlijk lopen zweten. Lekker gegeten, gesnaaid en niet eens zo vroeg in de koets; wel gezellig zitten eppen met deze en gene.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten