Hasta la proxima

De rustige fitnessruimte van Guillermo

Vandaag toch vooral afscheid genomen van de diverse mensen en locaties die ons dierbaar zijn geworden. Gisteren was ik al bij het Duitse bakkertje. De vriendelijke dame die me de laatste weken vrijwel dagelijks van verse broodjes heeft voorzien had me al eerder verteld dat de winkel ging verhuizen naar de winkel naast de huidige; dit hield in dat de winkel 14 dagen dicht moest; niet vanwege de verhuizing maar vanwege "de papieren" die met een verhuizing en overheid gepaard gaan.
Natuurlijk eerst Imanis waar in de ochtend Alex altijd dienst heeft; na de onvermijdelijke cafe Americano en cafe con leche namen we hartelijk afscheid. We liepen door naar de volgende plek, de fitness van Guillermo waar we beiden van de Pilates lessen hebben genoten. Naast Pilates kun je ook yoga en tal van andere activiteiten als massage en zelfs fysiotherapie hier genieten. Na nog even wat gepraat te hebben namen we ook van hem hartelijk afscheid.

En dan loop je nog maar eens de boulevard langs

Tja en dan loop je samen nog eens de boulevard langs en langs het smalle pad betraden we de onderkant van de Ifach, de grote kalkrots die zo kenmerkend is voor Calpe en die verantwoordelijk lijkt voor de stroming die voor een zandstrand heeft gezorgd langs de kust. Er stond overal Unas de gato. Enorme brokken kalk lagen in het water, duidelijk in vroeger tijden afgebroken en te water gegaan; de niet aflatende kracht van het wat breekt langzaam maar zeker al die kalkrotsen af.
Terug over de boulevard waar we nog wat op een bankje van de zee genoten; een wonderlijk voertuig voor twee personen passeerde ons; we hebben er nog een foto van gemaakt. Thuis gekomen het restje nassi met een eitje verorberd met de onvermijdelijke sinaasappel als nagerecht.

Aan de bridgetafel met Eddie en Wiske en 93-jarige Jan als meekijker

Tot slot de NLse club waar we van 14.00 uur tot 17.30 genoeglijk hebben zitten bridgen; we werden tweede maar verlieten voortijdig de club na (opnieuw) hartelijk afscheid te hebben genomen; we moesten nog langs bij het restaurant waar de andere deelnemers aan het Overwinteren het afscheidsdiner genoten. We schoven nog even aan vooral ook om te horen hoe laat we morgenvroeg zullen vertrekken naar het vliegveld. We namen van iedereen afscheid; velen van onze reisgenoten vertrekken morgen om de zelfde tijd als wij en dus kunnen we nog nader afscheid nemen.
Wij gingen wat eten bij Imanis; tapas van de bar en dat was toch een portie lekker!! Gevulde paprika's en kippenvleugels in een wel zo lekkere saus, boquerones in aceite. Biertje erbij en koffie  met dulce de leche als nagerecht. We konden het niet eens helemaal op. Bij thuiskomst checkte Roos ons in; het vliegtuig zit helemaal vol; we kunnen niet eens meer naast elkaar zitten.

Onze reisgenoten hadden zojuist hun maaltijd beëindigd. Wij gingen
bij Imanis wat tapasjes eten.

We zijn ons in die zes weken helemaal thuis gaan voelen hier in Calpe; niet alleen de activiteiten van "Loopend Vuurtje", maar ook het bridgen in de NLse club, het lopen van de VVV wandelingen en de fitness. Alle reden om hier nog eens te komen overwinteren.