 |
La roche à Bayard
Teijlers museum Haarlem |
Roos had in een van de musea die ze de laatste tijd had bezocht een exemplaar van "de Kunstkrant" gescoord. Toen ik die doorbladerde werd ik nogal getroffen door een afbeelding van een aquarel. Het betrof een kunstwerk van het penseel van de door mij behoorlijk bewonderde
Barend Cornelis Koekkoek, landschapsschilder bij uitstek. Wat ik veelal direct herken op mij onbekende schilderijen is zijn natuurlijke weergave van eikenbomen; misschien wat overromantisch zoals de muziek van Franz Schubert, maar precies mijn goesting. Op de aquarel in de Kunstkrant ging het niet om een boom maar om een schitterend stukje natuurschoon: een scherp stuk rots op enige afstand van de oever van een grote rivier, de maas bij Dinant met de naam La roche à Bayard. Dit aquarel is geschilderd in 1835 en nu in het bezit van het
Teijlers museum in Haarlem.
 |
| Heden |
"Die rots is ongetwijfeld nog aanwezig", realiseerde ik mij en ik wilde wel eens zien hoe die er tegenwoordig uit zou zien, dus even googelen en tot mijn afgrijzen leek het beeld op geen enkele manier meer op hoe het was in de tijd van Koekkoek. Een autoweg was dwars door de natuurlijke spleet aangelegd. "Wat is de wereld toch lelijk gemaakt door onze soort", sneed het door mij heen.
Ik schreef al eerder
dat ik zo kan genieten om niet te zeggen weg kan dromen bij schilderijen uit vervlogen tijden; ook bij boeken die gaan over de tijd voor de doorgeslagen mechanisering van onze maatschappij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten