Een oude Slowfood kennis van me, Melle G. schrijft vrijwel iedere dag een fantastisch recept met fot op zijn Facebook pagina; het water loopt je meestal in de mond. Hij kan niet alleen ontzettend goed koken, maar hij weet het ook schitterend op te dienen en vervolgens smaakvol te fotograferen.
Ik kook ook graag en mijn kookkunst mag zich verheugen in een zekere vermaardheid; Roos is er altijd zeer over te spreken en in 8 van de 10 keer ben ik ook zeer tevreden. Grappig genoeg kook ik bij vlagen; dan weer indisch gedurende enkele maanden, dan weer Italiaans, maar meestal boerenpot, d.w.z. met spek en bonen en 'swinters stamppot.
Vaak probeer ik iets nieuws uit; merkwaardig genoeg kan ik bij het denken aan een nieuw ingrediënt het effect in het gerecht, toch vaak een mengsel van smaken al proeven hoe het geheel zal smaken. Zo zijn de djeroetpoeroet blaadjes ingetreden in de boerenbonenpot zoals ik die graag maak met spek, uien, sambal en bonen als basis; mespuntje kerrie, mespunt Ras el hanout en dan een beetje variëren.
Maar een lekker recept heb ik toch wel ontwikkeld met rabarber, althans dat vind ik zelf.
Je was en snijdt een vijftal van die stevige stengels in korte stukken, een half doosje in tweeën gesneden aardbeien, twee handen van die grote gele rozijnen erbij, een koffielepel kaneel en een flinke kop water en je brengt het geheel zachtjes aan de kook onder af en toe roeren. Zorg dat het niet aanbrandt en voeg eventueel nog een klein beetje water toe. Als de rabarber uit elkaar valt en de aardbeien ook tot moes zijn gekookt, nog even stevig doorroeren en af laten koelen. Voeg er een kwart liter ongeklopte slagroom doorheen en proef het geheel; voeg suiker toe naar smaak en smullen maar.
Ik kook ook graag en mijn kookkunst mag zich verheugen in een zekere vermaardheid; Roos is er altijd zeer over te spreken en in 8 van de 10 keer ben ik ook zeer tevreden. Grappig genoeg kook ik bij vlagen; dan weer indisch gedurende enkele maanden, dan weer Italiaans, maar meestal boerenpot, d.w.z. met spek en bonen en 'swinters stamppot.
Vaak probeer ik iets nieuws uit; merkwaardig genoeg kan ik bij het denken aan een nieuw ingrediënt het effect in het gerecht, toch vaak een mengsel van smaken al proeven hoe het geheel zal smaken. Zo zijn de djeroetpoeroet blaadjes ingetreden in de boerenbonenpot zoals ik die graag maak met spek, uien, sambal en bonen als basis; mespuntje kerrie, mespunt Ras el hanout en dan een beetje variëren.
Maar een lekker recept heb ik toch wel ontwikkeld met rabarber, althans dat vind ik zelf.
Je was en snijdt een vijftal van die stevige stengels in korte stukken, een half doosje in tweeën gesneden aardbeien, twee handen van die grote gele rozijnen erbij, een koffielepel kaneel en een flinke kop water en je brengt het geheel zachtjes aan de kook onder af en toe roeren. Zorg dat het niet aanbrandt en voeg eventueel nog een klein beetje water toe. Als de rabarber uit elkaar valt en de aardbeien ook tot moes zijn gekookt, nog even stevig doorroeren en af laten koelen. Voeg er een kwart liter ongeklopte slagroom doorheen en proef het geheel; voeg suiker toe naar smaak en smullen maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten