 |
| Op weg naar de Veermansplaat |
"Je bent niks veranderd Jan", zo begroette ik mijn oude vriend Jan; we hadden elkaar zeker 10-15 jaar niet meer gezien of gesproken, maar dankzij het onvolprezen Internet wel weer gevonden. En dan valt de tijd toch weer snel weg; de vertrouwdheid, opgebouwd in die vele werkjaren is blijvend; ik verheugde me erg op de dag, die misschien niet stralend, maar wel windstil begon; ideaal voor een boottocht over de toch wel erg grote Grevelingen. Jan had de boot liggen in de haven van Ouddorp. In een ommezien had hij deze vaargereed en daar vertrokken we. Het was nagenoeg windstil; Jan had het water nog nooit zo glad meegemaakt vertelde hij; ik ben niet zo'n held op het water en vond het prima; er waren ook helemaal geen zeilers natuurlijk; hebben we ook verder de hele dag niet gezien want het bleef windstil: "een ideale dag voor de Veermansplaat". En dat zou het ook helemaal worden. We voeren langs en om "de Hompelvoet" - kijk maar eens op een kaart van de Grevelingen, dan weet je waarom deze voormalige, inmidedels begroeide zandplaat zo genoemde wordt - en zagen de strekdammen van de "Veermansplaat" met daarop een tweetal zeehonden. Op de stenen zagen we oeverlopers en steenlopers. Stom genoeg had ik m'n kijker niet meegenomen.
 |
| Goudknopje. Foto Jan Baks |
Het was "druk" aan de aanlegsteiger van de Veermansplaat. Jan zag dat ook de boot van Kees deK, de vaste natuur-inventarisator van Hompelvoet en Veermansplaat aanwezig was. Normaal is er niemand, en nu lagen er wel vier in totaal! Er speelde zelfs iemand op een accordeon en er liepen wat honden op de steiger.
We gingen aan land en daar stond direct al de Parnassia in volle bloei en tal van andere bloemen. Op deze eilanden groeien verschillende, elders zeer zeldzame planten, m.n. orchideeën.
We zagen Kees lopen en maakten een praatje met hem; hij wist ongelooflijk veel over dit gebied en niet alleen de dingen die de natuur betreffen, maar ook politiek en de gevolgen van mogelijke politieke beslissingen. Vervolgens liepen Jan en ik het hele eiland rond waarbij hij me op verschillende mij meestal onbekende planten wees: de kleverige ogentroost en het goudknopje zijn me vooral bij gebleven. Maar ook de herfstschroeforchis komt hier voor, maar het was nu geen bloeitijd aldus Jan.
 |
| Op de knieën om een foto te schieten. Foto Jan Baks |
Ik was werkelijk spekkoper want ik heb vrijwel alles dat bijzonder is voor de Veermansplaat ook daadwerkelijk mogen aanschouwen en dat nog bij prachtig weer ook! "Als dat het rondbladig wintergroen is, dan heb je werkelijk alle geluk van de wereld", aldus Jan; hij zag vanuit de verte een afgetekend bosje met witte bloemen en inderdaad was het die. Ik voelde me ontzettend gefêteerd, natuurlijk in de eerste plaats door Jan maar ook in het algemeen door de omstandigheden, kortom, dankbaarheid vervulde mij om het maar eens geëxalteerd te zeggen.
 |
| Kleverige ogentroost. Foto Jan Baks |
Het was weer een lange rit terug naar huis; eerst even bij Roos langs om nog wat af te stemmen voor ons reisje Duitsland van de komende dagen. Ik was hondsmoe van het vroege opstaan en de lange reis en de hele dag buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten