Eerder beschreef ik al hoe smakelijk mijn rozijnen-notenbrood werd en wordt gevonden door diverse leden van de bridgeclub; voor Margreet G. maak ik inmiddels af en toe een broodje. Maar dat is inmiddels ook doorgedrongen tot haar maat Toos.
Vanavond zouden we gaan bridgen bij Margreet en Toos had iets voor mij "meegenomen". Ja hoor, een potje "bijzonder" honing, afkomstig van onze Apollo, de notenkraam op de markt waar ik altijd m'n noten, rozijnen en spijs vandaan heb.
Natuurlijk moest ik ontzettend lachen om deze o zo duidelijke hint en ook voor Toos en haar man Frans zal ik een broodje bakken.
We hebben een ontzettend gezellige, ontspannen bridgepartij gespeeld waarbij we goed tegen elkaar waren opgewassen. En lekker gesnaaid en gebabbeld.
Op de heenweg was het hondenweer; Toos moest een beetje lachen om onze regenoutfit op de fiets; ik was ondanks de fietscape behoorlijk nat geworden en koud want ik had natuurlijk niet mijn wandelbroek aangetrokken; dan smoor je binnen weg. Roos had helaas onderweg een oorbel verloren en we zochten daar nog even naar toen we weer weg gingen.
Het was gelukkig droog. We stonden nog wat na te praten over Els Borst en wat deze voor ons heeft betekend. Merkwaardig genoeg klonk op dat moment een enorme knal van een ontploffing; het moet toch niet erger worden in ons dorp. De alarmtoeter van de auto's begonnen ervan te loeien. Het leek wel een militaire ontploffing. Maar er gebeurde verder niets; het was ook al 00.30 uur. Maar toen we naar huis fietsten zagen we wel de zwaailichten van twee voortsnellende politieauto's. Het is me nog steeds een raadsel wat dit geweest kan zijn.
Vanavond zouden we gaan bridgen bij Margreet en Toos had iets voor mij "meegenomen". Ja hoor, een potje "bijzonder" honing, afkomstig van onze Apollo, de notenkraam op de markt waar ik altijd m'n noten, rozijnen en spijs vandaan heb.
Natuurlijk moest ik ontzettend lachen om deze o zo duidelijke hint en ook voor Toos en haar man Frans zal ik een broodje bakken.
We hebben een ontzettend gezellige, ontspannen bridgepartij gespeeld waarbij we goed tegen elkaar waren opgewassen. En lekker gesnaaid en gebabbeld.
Op de heenweg was het hondenweer; Toos moest een beetje lachen om onze regenoutfit op de fiets; ik was ondanks de fietscape behoorlijk nat geworden en koud want ik had natuurlijk niet mijn wandelbroek aangetrokken; dan smoor je binnen weg. Roos had helaas onderweg een oorbel verloren en we zochten daar nog even naar toen we weer weg gingen.
Het was gelukkig droog. We stonden nog wat na te praten over Els Borst en wat deze voor ons heeft betekend. Merkwaardig genoeg klonk op dat moment een enorme knal van een ontploffing; het moet toch niet erger worden in ons dorp. De alarmtoeter van de auto's begonnen ervan te loeien. Het leek wel een militaire ontploffing. Maar er gebeurde verder niets; het was ook al 00.30 uur. Maar toen we naar huis fietsten zagen we wel de zwaailichten van twee voortsnellende politieauto's. Het is me nog steeds een raadsel wat dit geweest kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten