Natuurlijk begon m'n dag met inspectie van de moestuin. Wat stonden de pronken er prachtig bij! Ze hebben de klimstokken eindelijk gevonden. Ook de groenlof en snijbiet die Roos zondag had geplant hadden zich voorbeeldig genesteld. Ik gaf alles voorzichtig water, snoeide en knipte en ging verder in m'n boek.
In het hokje van de moestuin ligt het boek met de wat wonderlijke titel "Oorlogsparadijs" van de pen van Nico Dros, een bijzondere auteur van op historische gebeurtenissen gebaseerde boeken, behoorlijk realistisch; hij bereidt zich goed voor!
Tussen het werken in de tuin lees ik telkens enkele hoofdstukken in een gemakkelijke stoel in de schaduw van een pruimenboom.
Het boek gaat over oorlogsgebeurtenissen op het eiland Texel tijdens WO II. "De opstand der Georgiërs" vormt wel de apotheose van dit boek. Het betreft een legeronderdeel van het Duitse leger, samengesteld uit krijgsgevangen Russische soldaten afkomstig uit Georgië. Enkele weken voor de nederlaag van de Duitsers komen zij in opstand en ontstaat een korte felle strijd met uiteindelijk honderden doden, waaronder ook Texelaars, een blijvend trauma. Dit oorlogsfeit is niet zo bekend. Ik hoorde er voor het eerst over van dispuutsgenoot Pieter Troost, een rasechte Texelaar en zeer gewaardeerde PROIRAAT. Hij leende mij ook een boek uit over dit oorlogsfeit. En bij enkele bezoeken aan Texel hebben we ook de erebegraafplaats van de Georgiërs bezocht. Goed boek wanneer je een indruk wilt krijgen van deze laatste veldslag van WO II. Ik las vandaag het dramatisch slot van dit boek waarin twee hoofdpersonen die ondanks de oorlogstoestand een liefdespaar werden, door een misverstand met de scheiding door de dood werden getroffen, een belangrijk Leitmotiv in dit werk van Drost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten