Prachtig wandelgebied daar boven Nijmegen, eigenlijk pas de afgelopen paar jaren door Roos en mij "ontdekt". Nicht Margreeth woont hier al vele jaren in de buurt, ik schroomde dan ook niet om voor te stellen om het gebied bij Berg en Dal en de Duivelsberg te gaan bezoeken. Zij had mij gevraagd voor deze vrijdag, we ontmoetten elkaar op station Nijmegen en vervolgens bepaalde zij de route, te beginnen bij de St Maartenskliniek waar zij jaren heeft gewerkt. "Wat een pracht gebied", riep ik telkens uit. Om daar je middagpauze te kunnen wegkuieren leek mij geen straf, schitterend gewoon, en zo ging dat maar door. We kwamen door Beek, af en toe herkende ik stukjes zoals een ouderwetse wegwijzer, waarop ik natuurlijk Schubert's lied begon te zingen. Uiteindelijk ook de Duivelsberg, een fraaie uitspanning bovenop, verder niet zo spectaculair als de naam deed vermoeden. Met een forse bocht terug richting bushalte, het werd tijd! En de OVengel was mij weer eens genadig, binnen 4 minuten kwam de bus. Op station Nijmegen namen we afscheid, de trein naar Zwolle stond al klaar voor vertrek. Aangekomen in Wijhe sjokte ik rustig naar Roos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten