Uit m'n winterslaap

 

Heerlijk sjouwen met een forse lading riet

De afgelopen twee keren heb ik, met het regenachtige weer als uitvlucht niet deelgenomen aan de rietruim activiteiten in de Eilandspolder. Maar voor vandaag had ik mij voorgenomen dat ik absoluut deel wilde nemen. Het weer zat allerminst tegen, dus om iets over half zes 's-morgens de deur uit en met licht op de fiets naar het station gepeddeld, trein naar Amersfoort en door naar Amsterdam CS en met de bus naar Edam busstation waar Ab al op mij stond te wachten. Heerlijk bijpratend in de auto tuften we naar ons clubhuis oftewel de werkschuur van Staats Bosbeheer bij de Eilandspolder. Koffie gezet en kopjes neergezet voordat de rest van de club binnen kwam. Kees had voor de taart gezorgd, de traditie die jarenlang door onze vaste sponsor Corinne werd gefinancierd omdat ze ons werk zo waardeerde. Nu wordt het gefinancierd door de inning van onze vrijwilligers vergoedingen die Kees vervolgens omzet in de maandelijkse taart en zelfs mandarijnen in de boot! Blijft leuk dat begin met koffie en taart en niet te vergeten de bespreking van lief en leed van de natuur.
Het was een makkie vandaag, het had niet geregend en we waren met vrijwel de voltallige groep, kortom het riet was niet zwaar en we konden het werk goed aan. Na afloop fêteerde Ab ons nog op een uitgebreide rondvaart door de polder zodanig dat we verstijfden van de kou maar wel rammelende hazen en allerlei gevogelte konden waarnemen. Gelukkig kon ik met Wim Jan meerijden naar Zaandam zodat ik direct in de Intercity naar Utrecht kon gaan zitten en gerieflijk naar huis terug kwam. 
Ab stuurde me later de hier boven getoonde foto en natuurlijk het verslag dat hij iedere keer weer weet te produceren. Ik was verdraaid blij om weer deelgenomen te hebben, m'n winterdipje is gelukkig achter de rug, die korte dagen, de zon die rond de jaarwisseling al om 16.00 uur verdwijnt kan ik naarmate ik ouder word slechter hebben. Niets aan te doen, dat overwinteren in Spanje was zo slecht nog niet har har.