Mag ik even aansluiten

 Op het bankje bij het strandje zat al een meneer van het zonnetje te genieten. Gedachtig wat mij enkele maanden geleden passeerde vroeg ik maar vooraf of het goed was dat ik bij hem kwam zitten op het bankje. Hij gaf het normale antwoord, dat het vanzelfsprekend was omdat het per slot van rekening niet zijn persoonlijk eigendom was ook al bleek later dat hij en zijn geliefde, net als Roos en ik dit geliefde bankje hadden gemunt als "ons bankje". Er ontspon zich uiteraard een genoeglijk gesprek zoals dat gaat tussen twee gepensioneerde wandelaars, hij was een echte, had de vierdaagse al drie keer gedaan, kwam ook uit Nijmegen maar liet het bij die drie keer omdat meer dan drie keer meedoen tot verslaving zou leiden, aldus wordt gezegd. En dat wilde hij niet omdat het met zo'n grote groep wandelen niet echt lekker wandelen betekent, kortom we waren het helemaal eens. Maar mijn pogingen tot de 20 km maakte dus geen enkele indruk, hij had zelfs een keer de Kennedy mars gelopen, 100 km in 1 keer?! 
Het kan dus heel goed, gezellig met een onbekende op een bankje in het bos!