In het kader van de "uitdaging" met broer Jan, om de 20 km te gaan halen was ik aan het eind van de ochtend, na het obligate bezoek aan de markt aan de wandel gegaan. Maar onderweg bedacht ik mij dat ik met Roos had afgesproken dat we naar een recital van de VvhL zouden gaan dit weekend en het stond me vaag bij dat dat op vrijdagavond zou plaatsvinden en niet op de zondag als gebruikelijk. Dus belde ik even voor de zekerheid en inderdaad. Dus draaide ik om en ging naar huis, ruimde alles op en ging naar Wijhe.
En 's-Avonds naar Zutphen voor het huisconcert.
 |
| Irene Hoogveld en Maxime Snaterse |
Roos woont in Wijhe tussen verschillende afdelingen van de VvhL; Zwolle, Zutphen maar ook Twente zijn makkelijk bereikbare afdelingen. Bij de laatste auditie van "de vrienden" was Roos aanwezig geweest en was ze behoorlijk onder de indruk van het duo dat vanavond voor ons zou optreden, Irene Hoogland, sopraan en Maxime Snaterse aan het klavier. Uit wat ik zo hoorde van Roos over dit duo had ik behoorlijk hooggespannen verwachtingen, met name het pianospel vond zij bijzonder.
We werden vriendelijk ontvangen in een statig groot huis op de Zaadmarkt met een grote ruimte, helemaal optima forma ingericht voor een huisconcert van onze vereniging. De doelstelling van de VvhL is toch primair een podium bieden aan jonge, beginnende zangers en begeleiders en naar mijn mening voldeed de ambiance van deze avond daar voortreffelijk aan.
We waren vroeg en konden vooraan plaats nemen, Roos zelfs helemaal vooraan en naast de trotse moeder van de zangeres. Toen ik voor me uit mompelde dat ik het programma zo verrassend vond draaide deze zich om en wilde graag weten waarom ik het programma zo verrassend vond. Dat was natuurlijk omdat er liederen werden gezongen die ik niet kende en zelfs van een componist die ik niet kende, kortom ik was benieuwd. Wat mij ook erg aansprak was dat er ruimte was voor piano solo met name omdat Roos hoog had opgegeven van de pianiste.
De dames maakten een ontspannen indruk ondanks hun première voor "de vrienden" en gaven uitgebreid toelichting telkens wanneer een nieuw blokje gezongen resp. gespeeld werd. Eerst twee liederen van Alphons Diepenbrock op gedichten van Verlaine. Hoewel de tekst mij ontging kon ik aan de mimiek en de muziek goed de romantiek afzien van de gedichten.
Vervolgens Brahms met Alte Liebe en voor piano een ballade, met een bijzonder spannend middendeel, gevolgd door de Wesendonck Lieder van Richard Wagner natuurlijk, had ik nooit in concert gehoord en vond het heerlijk om het nu in het echt te horen. Vooral das Treibhaus spreekt me steeds zo aan. Werd overigens smeuïg ingeleid door Irene. Het was ook wel een stel voor een bokkenwagen die Brahms met Clara Schumann en Richard met Mathilde. Nou ja, geestig was het wel.
Na de pauze Debussy met drie liederen op tekst van Verlaine, waaronder "En Sourdine" dat we als eerste lied van Diepenbrock voor de pauze hoorden. Mooi gezongen en begeleid, waarbij ik Debussy toch meer kan waarderen met z'n luchtige manier van componeren, maar dat is een kwestie van smaak. Na een kort intermezzo op de piano met "Wasserklavier" van Berio werden twee liederen van de mij onbekende componiste Amy Beach ten gehore gebracht, gevolgd door een prachtig stuk pianomuziek van Claude Debussy, smullen gewoon!
Tot slot vier prachtige liederen van Francis Poulenc. Het spits was eraf en de dames laten hun programma nog enkele keren horen in de verschillende afdelingen van de VvhL zoals zal zijn aangegeven in de agenda op de website.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten