Muziektheater aan het IJ met Blank Out van Michel van der Aa |
Degenen die mij kennen weten vast dat ik weinig op heb met moderne kunst en het meestal maar als flauwekul ervaar. Met name dingen als "installaties" met video of bewegende machines vind ik "niet veul an".
Maar de kunstvorm die ik vanavond heb mogen aanschouwen in het Muziektheater aan het IJ vond ik heel bijzonder; een echte revelatie. Ik zag er veel meer dan een opera in; een verrijking van deze al zo rijke kunstvorm. De filmische aspecten en de videobeelden vulden de belevingsruimte maximaal.
Met een 3D bril op zat het publiek naar de Bühne te kijken waarop een enkele sopraan de uiterst lastige melodiën voortreffelijk zong met als "mede-spelers" filmische opnames van haarzelf en later in het verhaal een bariton. De muziek en de verhaallijn zijn beide van van der Aa; verrassende moderne, vaak dissonantische muzieklijnen die naadloos in de sfeer van het verhaal passen. Af en toe zong het eveneens op tape opgenomen koor haar schitterende melodie-lijnen. Ik zat gefascineerd te kijken en te luisteren.
Deze kunstzinnige presentatievorm is veel meer dan opera; het is een soort "Totalkunst". Het heeft mij diep getroffen en ik ben Roos erg dankbaaar voor de uitnodiging!
Mijn goede vriend Peter C., wèl liefhebber van moderne kunst moet ik aanbevelen om kennis te maken met werk van van der Aa; tijdens de voorstelling had ik sterk het gevoel dat dit echt iets voor hem is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten