23 oktober 2025

Wat een wind

Al behoorlijk lang geleden had dochter Joke gevraagd of ik deze dag met haar en de kinderen een ferme boswandeling wilde maken. Natuurlijk wilde ik dat wel en dezer dagen had ik al geconstateerd dat het herfstbos met schoonheid van bladeren, paddenstoelen en kleuren er prachtig uitzag. Echter, het weer met regen van afgelopen nacht, plus de verwachte storm dreigde roet in het eten te gooien. 
Kordaat gooide Joke haar plan om en besloot direct de kinderen in de auto te laden en richting Bilt te rijden met de auto. Prompt om 11 uur gingen we op weg naar het bos en inderdaad, zij en de kids genoten en "opa", ik dus vooral van hen! Wat een plezier om zo met je dochter en haar kinderen door het vertrouwde bos te lopen. Joke herinnerde zich vaak niet hoe het in elkaar zat en merkte verandering op daar waar ze het wel herkende.
Enorme, maar vooral ook fraai gekleurde paddenstoelen wekten de bewondering van de kinderen. We liepen alles af tot zelfs het heideveldje waarover ik vertelde dat hun moeder en ik hier dennetjes uitgetrokken hadden.
We hadden zo'n pret maar het werd tijd voor de lunch. Ik had alles al ingeslagen en op tafel klaar staan. Ze hebben de tafel geen oneer aangedaan en, gesterkt door de maaltijd nog lekker geravot tot ze echt naar huis terug moesten.
Dat was geen sinecure, de inmiddels opgestoken wind, met de regen hadden voor aanmerkelijke files gezorgd, zodat ze er 2 uur over deden voor ze weer thuis waren na een fijne dag.




Geen opmerkingen: