Te veel hooi op de vork

Opgewekt ging ik vanmorgen op weg naar "het groene huis" in Amersfoort voor het bijwonen van de jaarlijkse wetenschappelijke bijeenkomst van de Mieren Werkgroep van de NEV. Bij het uitstappen liep ik direct Peter B. tegen het lijf en we kwamen direct in gesprek over mieren maar ook over schimmels. Natuurlijk kende Peter het boek van Merlin Sheldrake maar hij bleek.vooral geïnteresseerd in de pathologie die schimmels in de flora kunnen veroorzaken. Taxonomie is toch wel sterk binnen de biologie vertegenwoordigd bij de oudere garde merk ik. Mijn interesse ligt vooral in de samenhang, de ecologie. Binnen de biologie kun je alle kanten op.

Aangekomen bij de vergader plek sprak ik met deze en gene en zocht alvast een plaats uit. En daar voelde ik mezelf steeds beroerder voelen, het zweet brak me uit en ik besloot om terug te gaan. En meldde me af bij de organisatie.

Als een slak liep ik naar het station terug en aangekomen in Bilthoven liep ik rustig via het bos terug naar de flat. Ik liep vooral te peinzen over de oorzaak en kwam tot de slotsom dat ik te veel verg van het ouwe lijf, ik prop m'n sociale agenda te vol. Dat zat mij zo dwars dat ik direct een paar besluiten heb geëffectueerd om wat ruimte in m'n hoofd te maken. De ouderdom stelt haar grenzen aan mijn kunnen.