Through their eyes is de naam van een tentoonstelling in het museum van Valkenburg. Ik had daarvan een aankondiging gezien en natuurlijk wilde ik daar naar toe nu we toch enkele dagen in Valkenburg bivakkeren met Dekker bridge. Ik was sterk onder de indruk, vooral van het krankzinnige aantal dode soldaten die in die tijd aldaar werden begraven. Nu ziet het eruit als een keurig geordend herdenkingsveld met duizenden kruisen. Maar daar in 1944/45 werden al die doden in vrachtwagens aangevoerd, vaak na opgegraven te zijn uit noodgraven op het slagveld. Ik word nog akelig van de herinnering van wat ik op de foto's zag en uit ooggetuigenverslagen hoorde, moet u lezer zich indenken hoe het daar werkelijk was. Lichaamsdelen die soms uit de vrachtwagen waren gevallen, de doordringende stank, afschuwelijk.
Roos wilde terug naar het hotel, ik heb alles vol aandacht over me heen laten komen. Was heel indringend!
Maar er was ook een vaste tentoonstelling met deskundige lezing over de geologie en de ontstaansgeschiedenis van Zuid Limburg, heb ik ook uitvoerig meegemaakt. Toen nog even langs de bekende slager, maar het brood voor een broodje paté was op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten