 |
| Bloemrijke helling |
De laatste dagen heb ik het gevoel dat ik qua conditie weer de oude ben geworden, de langdurige verkoudheid is verdwenen en daarmee ook dat rare vermoeidheidsgevoel dat me maanden kwelde. DUs alle reden om ook aan de andere kant van het land de schoonheid van het voorjaar te gaan beleven. Ik had nog een track liggen van Eijsden naar Mechelen en die wilde ik wel eens proberen, besloeg ongeveer 20 km, best een uitdaging!
De trein van 6.00 uur haalde ik op het laatste moment. In Utrecht aangekomen bleek dat het treinverkeer rond Utrecht helemaal stil lag. Daardoor kwam de trein naar Maastricht op perron 5 zag ik al direct en was ook heel vroeg al op het perron. Dus niet in de koude wind op het perron wachten, maar in de trein. Lekker vooraan gaan zitten en direct verder gelezen in "Stella Maris", een spannend literair boek, een soort literaire schelmenroman lijkt het wel. Mij gaat het vooral om de beschrijvingen van de koloniale verhoudingen tussen de Ieren en de Engelsen en de hongersnoden die dat veroorzaakten, met alle ellende. Dat speelde in de veertiger jaren van de 19e eeuw, 1847, het rampjaar met 2 miljoen doden, 100 jaar voordat ik werd geboren, dat is niet erg lang geleden dus.
Maar daar gaat het nu niet over. Om 9.15 was ik in Eijsden en ging op weg naar Mechelen. Mijn eerste stop was om 12.30 met een halve boterham en een halve gehaktbal. Na 10 minuten weer door en genieten van het mooie bloemrijke landschap. Wat is het voorjaar toch prachtig en de koele wind schept een uitstekende wandelsfeer. Ik liep te genieten. Onderweg nog een rustpauze van 10 minuten en het laatste stukje naar Mechelen dat uiteindelijk zelfs als een verrassing voor me opdoemde. De bus rijdt 's-middags 2 keer per uur in beide richtingen en ik was dan ook zo weer in Maastricht en Bilthoven. Nog even naar AH, wat gegeten en gekookt. Ik was erg ingenomen met mezelf, had niet verwacht dat ik vrij moeiteloos die 20 km zou halen, werd zelfs 20,9 har har.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten