Vaak loop ik mij tijdens het wandelen af te vragen hoe het toch komt dat je als oudere toch vooral zit te luisteren als je met de jongere generatie praat en dat je vaak zo weinig gezamenlijke belangstellingspunten kunt aansnijden. Je begrijpt elkaar vaak ook helemaal niet meer. En dan binnen de familie heb je het gevoel dat wat de jongeren vertellen dat je dat zelf ook hebt meegemaakt terwijl als je zelf iets verteld over "vroegig" dan krijg je steevast: "pap, dat heb je al drie keer verteld", dat is ook zo en naarmate je ouder wordt, wordt die reeks herhalingen steeds groter. Ik weet nog goed dat ik met mijn vriend Peter C. op bezoek was bij zijn zeer hoog bejaarde moeder, ze liep toen tegen de honderd. Ze vertelde op een vraag van mij over haar verleden hoe het destijds vergaan was en vertelde daarbij een leuke anekdote, die voor mij natuurlijk nieuw was. Desondanks vroeg ze: "heb ik dat al eerder verteld Peet?", waarop mijn oude vriend lachend zei: "nog geen honderd keer moeder". Ik moest daar ontzettend om lachen, maar zo gaan die dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten