Weer een bridgeweekend met Dekker Bridge; we vinden dat een leuk concept; met name wanneer er weer in Valkenburg wordt gebridged in Hotel Schaepkens van St Feith dan zijn wij graag van de partij. Het eten is daar van hoge kwaliteit; de wandelomgeving is er fantastisch en's-avonds lekker bridgen. Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik het bridgen weer eens steeds leuker ga vinden; gebeurt me wel vaker, maar het Dekker concept bevalt mij en zeker Roos prima. We zijn van plan om ook andere aantrekkelijke omgevingen op deze manier te gaan verkennen.
Maar vandaag weer op weg naar Valkenburg; snoeihete dag; het kan niet op tegenwoordig. Tot mijn verbazing hadden we geen enkele vertraging ondanks de hitte waarbij nogal wat materiaalstoring ontstond bij NS; het is ook geen wonder; het is snikheet de laatste dagen; het hitterecord is tot twee keer toe verbroken?!
Toen we in Maastricht uit de eerlijk gekoelde Intercity stapte had ik het zelfde gevoel als wanneer je in Griekenland of Spanje uit het vliegtuig stapt; de hitte valt als een deken bovenop je. Met de stoptrein naar Valkenburg. In het hotel voelde het redelijk koel aan, maar 's-avonds in de bridgezaal was het om te smoren. De ontvangst was weer genoeglijk en het eten was prima als vanouds. Bij het bridgen werd het veld ontzettend uit elkaar getrokken; er was één stel bij dat wel zo ontzettend veel beter speelde dan het veld dat het grootste deel onder de 50% scoorde; wij werden vierde met iets van 52% en waren de eerste van onderen die boven de 50 stonden. Het eerste paar scoorde met 75%; dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Maar vandaag weer op weg naar Valkenburg; snoeihete dag; het kan niet op tegenwoordig. Tot mijn verbazing hadden we geen enkele vertraging ondanks de hitte waarbij nogal wat materiaalstoring ontstond bij NS; het is ook geen wonder; het is snikheet de laatste dagen; het hitterecord is tot twee keer toe verbroken?!
Toen we in Maastricht uit de eerlijk gekoelde Intercity stapte had ik het zelfde gevoel als wanneer je in Griekenland of Spanje uit het vliegtuig stapt; de hitte valt als een deken bovenop je. Met de stoptrein naar Valkenburg. In het hotel voelde het redelijk koel aan, maar 's-avonds in de bridgezaal was het om te smoren. De ontvangst was weer genoeglijk en het eten was prima als vanouds. Bij het bridgen werd het veld ontzettend uit elkaar getrokken; er was één stel bij dat wel zo ontzettend veel beter speelde dan het veld dat het grootste deel onder de 50% scoorde; wij werden vierde met iets van 52% en waren de eerste van onderen die boven de 50 stonden. Het eerste paar scoorde met 75%; dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten