Deze hele week staat toch wel in het teken van de bijeenkomst van de "extended family" aanstaande zaterdag. Vanwege de komst van Jessy als vijfde donorkind is alle reden om weer een ontmoetingsdag te organiseren en ik heb aangeboden om dat weer hier bij mij thuis te organiseren.
Toevallig heb ik een week geleden een paté gemaakt; afgelopen maandag heb ik bij Kazerij Stalenhoef stevig ingeslagen in combinatie met een stevige wandeling door Utregs dreven. Gisteren bij Mariska in Nijnsel en vandaag had ik de Hanos gepland.
Om te voorkomen dat ik weer veel te veel in zou slaan - ik kan dat nooit laten?! - had ik m'n kleine rugzakje meegenomen voor de boodschappen; eigenlijk ging ik alleen maar om zalm en paling in te slaan, de traditionele onderdelen van de vreet- en slemppartij. Overigens hebben we nooit alcoholica geschonken tijdens deze bijeenkomsten.
Ik had een vlotte verbinding naar de Hanos; altijd weer fijn om in die enorme culinaire omgeving te zijn. Een pot picalilly lag verleidelijk te zijn en verdween in de mand. Met geweld moest ik mij bedwingen om geen fles Gewürztraminer mee te nemen bij de wijnafdeling. Snel naar de vis en daar zalm en paling en nog iets te kopen waarmee het rugzakje al aardig vol zou worden. Bij de vleesafdeling zag ik een paar eendenpoten liggen die ik echt niet kon laten liggen en daarmee was het tasje echt helemaal vol; een enorme zwezerik hield ik vol verlangen in m'n handen, maar die paste echt niet meer. Ik rekende af; toen ik buiten stond zag ik dat ik met enig geluk de bus terug kon halen en ja hoor, ik zag hem in de verte aankomen. De chauffeur was zo vriendelijk om mij op te pikken toen ik hem smekend, met de OV-chipkaart in de hand wenkte. En zo was ik in anderhalf uur uit en thuis met al dit lekkers.
De eendenpoten heeft Roos onder haar hoede genomen en heerlijk toebereid met zelf gesneden snijbonen uit de moestuin van Theo.
Toevallig heb ik een week geleden een paté gemaakt; afgelopen maandag heb ik bij Kazerij Stalenhoef stevig ingeslagen in combinatie met een stevige wandeling door Utregs dreven. Gisteren bij Mariska in Nijnsel en vandaag had ik de Hanos gepland.
Om te voorkomen dat ik weer veel te veel in zou slaan - ik kan dat nooit laten?! - had ik m'n kleine rugzakje meegenomen voor de boodschappen; eigenlijk ging ik alleen maar om zalm en paling in te slaan, de traditionele onderdelen van de vreet- en slemppartij. Overigens hebben we nooit alcoholica geschonken tijdens deze bijeenkomsten.
Ik had een vlotte verbinding naar de Hanos; altijd weer fijn om in die enorme culinaire omgeving te zijn. Een pot picalilly lag verleidelijk te zijn en verdween in de mand. Met geweld moest ik mij bedwingen om geen fles Gewürztraminer mee te nemen bij de wijnafdeling. Snel naar de vis en daar zalm en paling en nog iets te kopen waarmee het rugzakje al aardig vol zou worden. Bij de vleesafdeling zag ik een paar eendenpoten liggen die ik echt niet kon laten liggen en daarmee was het tasje echt helemaal vol; een enorme zwezerik hield ik vol verlangen in m'n handen, maar die paste echt niet meer. Ik rekende af; toen ik buiten stond zag ik dat ik met enig geluk de bus terug kon halen en ja hoor, ik zag hem in de verte aankomen. De chauffeur was zo vriendelijk om mij op te pikken toen ik hem smekend, met de OV-chipkaart in de hand wenkte. En zo was ik in anderhalf uur uit en thuis met al dit lekkers.
De eendenpoten heeft Roos onder haar hoede genomen en heerlijk toebereid met zelf gesneden snijbonen uit de moestuin van Theo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten