Wat een fijne mensen daar in Woking!

Zoekend door de lanen van Woking

Dit zou toch wel een heel bijzondere dag worden; een bezoek aan Woking, een plaatsje in de buurt van Londen. Roos heeft daar in de tijd dat haar kinderen nog heel klein waren gewoond; Tycho, de jongste zoon is daar geboren en Douwe heeft daar zijn peuter- en kleutertijd meegemaakt. Daarom was besloten om bij deze gelegenheid van een gezamenlijk bezoek aan Londen eens te gaan kijken.
Roos had mij in de afgelopen jaren veel verteld over haar tijd in Woking; voor mij leefde deze plaats inmiddels ook en ik was benieuwd.

Roos belt aan bij het eerste huis

Eerst met metro en trein en vervolgens zoeken. Ze hadden op twee adressen gewoond destijds; het eerste adres konden we snel vinden. Roos aarzelde nog of het wel het goede huis was omdat er nogal wat was veranderd en het was ook wel erg lang geleden allemaal. "Bel even aan Roos en vraag of dit het goede huis is", suggereerde ik. Dat was een gelukkige greep want de mensen waren niet alleen thuis maar stelden ook voor om even binnen te gaan kijken. Het huis was dan wel verbouwd, maar vooral voor Roos was alles heel herkenbaar. Zij toonde mij het raam waar Tycho als een bergbeklimmer tegenop had geklommen; die kleine boef had dat met alle aandacht op TV gezien en had het zelf ook met succes geprobeerd bij het raam met uitstekende latten. Mooi verhaal en nu leuk geïllustreerd, zij het dat het raam inmiddels was gemoderniseerd en geen latjes maar had.
In de tuin had een enorme boom gestaan waarvan nu nog alleen de stomp stond; daar hebben we een foto van gemaakt.

Het tweede huis; leek wel een kasteel zo groot.

Het volgende adres had iets meer voeten in de aarde; was een heel eind lopen, maar ook dat konden we met enige hulp vinden. We vonden het niet gepast om weer aan te bellen; was ook niet nodig, want de buitengewoon vriendelijke bewoners vroegen of ze konden helpen; ze hadden gezien dat we foto's maakten van het huis. En ook hier werden we zeer gastvrij ontvangen; we kregen zelfs een biertje en thee aangeboden en we hebben genoeglijk zitten praten nadat het huis was bekeken. Dit was het huis waar Tycho was geboren; Roos vond het wat om die plek weer terug te zien en terecht.
We waren zeer getroffen door de vriendelijkheid waarmee we werden ontvangen en als klap op de vuurpijl kregen we ongevraagd een lift naar het station van Woking toen we naar de weg vroegen. Wat een fijne mensen zijn die Engelsen, althans in Woking.