Dit café-restaurant staat bij het station van Holten; ik kom er al vele jaren, zij het niet erg frequent. Ik weet nog dat de zaak decennia geleden werd gedreven door een zeer timide jonge meneer die werd gedomineerd door zijn moeder. Deze moeder kon ontzettend lekkere gehaktballen bereiden aldus ging het verhaal en dat moest ik natuurlijk een keer uitproberen; niet beter dan die van mijn eigen moeder maar inderdaad van voor de horeca bijzonder goede kwaliteit!
Maar mijn leukste herinnering was toch wel dat ik hier op de fiets was met Joke. Ze was toen een jaar of vier denk ik; zat nog in een fietsstoeltje voorop (of moet ze dan jonger zijn geweest?). Ik heb wat door het land gecrosst met die twee oudsten van me. Bij de geboorte van Arja heb ik een fietstocht gemaakt op Anneke's fiets vanuit huis, via Baarn (het eerste stukje mocht de kleine Hugo mee) en toen weer naar huis. De fiets bleef telkens staan in de fietsenstalling van het station. 's Middags met Joke verder van Baarn naar Barneveld; daar kon ik de fiets onderbrengen bij een rijwielhandelaar. De volgende dag van Barneveld naar Apeldoorn via de Veluwezoom. Het was daar dat ik de twee veldmuisjes zag die met lucifers hadden gespeeld. En daar heb ik de fiets weer op de trein gezet.
Van Holten weet ik mij behalve die timide meneer en die gehaktballen niet zo gek veel meer te herinneren; alleen dat bezoek met de kleine Joke.
Maar mijn leukste herinnering was toch wel dat ik hier op de fiets was met Joke. Ze was toen een jaar of vier denk ik; zat nog in een fietsstoeltje voorop (of moet ze dan jonger zijn geweest?). Ik heb wat door het land gecrosst met die twee oudsten van me. Bij de geboorte van Arja heb ik een fietstocht gemaakt op Anneke's fiets vanuit huis, via Baarn (het eerste stukje mocht de kleine Hugo mee) en toen weer naar huis. De fiets bleef telkens staan in de fietsenstalling van het station. 's Middags met Joke verder van Baarn naar Barneveld; daar kon ik de fiets onderbrengen bij een rijwielhandelaar. De volgende dag van Barneveld naar Apeldoorn via de Veluwezoom. Het was daar dat ik de twee veldmuisjes zag die met lucifers hadden gespeeld. En daar heb ik de fiets weer op de trein gezet.
Van Holten weet ik mij behalve die timide meneer en die gehaktballen niet zo gek veel meer te herinneren; alleen dat bezoek met de kleine Joke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten