Uiteindelijk moesten we ons nog haasten om op tijd in het Opera/Ballet theater te zijn. We gingen vanmiddag naar een matinee voorstelling van het Nationaal Ballet. Met de trein naar Amsterdam en via het Rokin richting Waterlooplein. Het was toch druk! Vooral toeristen denk ik, met duizenden door de binnenstad. Het gaat dan voetje voor voetje voor je gevoel. Maar het viel mee; zo groot is de Amsterdamse binnenstad nou ook weer niet. Aan het eind van het Rokin linksaf naar de Amstel en daar lag het schitterende gebouw dat vroeger de Stopera werd genoemd.
Het eerste stuk voor de pauze was een ballet naar de Midzomernachtsdroom van Shakespeare; wist ik veel. Ik had geen idee welke balletten er zouden worden gedanst maar ik ken ook het verhaal achter de midzomernachtsdroom niet. Roos vertelde het mij in de pauze; een zo krankzinnig sprookjesverhaal dat het geen wonder was dat ik het verhaal achter het ballet niet had begrepen. Ik vind dat ook niet zo belangrijk; een ballet is voor mij toch vooral het genieten van de schoonheid van beweging. Net als bij opera's zijn de verhalen achter de balletten meestal idioot. Neemt niet weg dat het een genoegen is om ernaar te kijken en ervan te genieten.
We zaten op het 2e balkon iets van het midden. Het orkest (ja, hier wel een orkest en geen geluidsband zoals laatst in Utrecht?!) zette in en de prachtige klanken kwamen zodanig bij me binnen dat ik er kippenvel van kreeg. En we hadden een prachtig uitzicht op de dansers. Dit theater is toch wel van weergaloze kwaliteit. Ondanks dat ik het verhaal niet begreep heb ik erg van de Midzomernachtsdroom genoten. De muziek van Felix Mendelssohn is natuurlijk ook heel mooi.
Na de pauze werd de Vuurvogel gedanst op de muziek van Strawinsky. Een vrij moderne choreografie; erg mooi. Nu had ik me de moeite genomen om het verhaal van de vuurvogel van tevoren tot me door te laten dringen; het ballet komt daardoor wel beter bij je binnen merkte ik.
Erg van genoten.
Na afloop slenterden we nog wat door de stad en hebben we koffie met iets lekkers gegeten op het kabouterterrasje dat Roos vorig jaar had ontdekt en waar we toen zo'n leuk jong stel uit Duitsland hebben ontmoet.
Heerlijk dagje weer. Fijne stad dat Amsterdam!
Het eerste stuk voor de pauze was een ballet naar de Midzomernachtsdroom van Shakespeare; wist ik veel. Ik had geen idee welke balletten er zouden worden gedanst maar ik ken ook het verhaal achter de midzomernachtsdroom niet. Roos vertelde het mij in de pauze; een zo krankzinnig sprookjesverhaal dat het geen wonder was dat ik het verhaal achter het ballet niet had begrepen. Ik vind dat ook niet zo belangrijk; een ballet is voor mij toch vooral het genieten van de schoonheid van beweging. Net als bij opera's zijn de verhalen achter de balletten meestal idioot. Neemt niet weg dat het een genoegen is om ernaar te kijken en ervan te genieten.
We zaten op het 2e balkon iets van het midden. Het orkest (ja, hier wel een orkest en geen geluidsband zoals laatst in Utrecht?!) zette in en de prachtige klanken kwamen zodanig bij me binnen dat ik er kippenvel van kreeg. En we hadden een prachtig uitzicht op de dansers. Dit theater is toch wel van weergaloze kwaliteit. Ondanks dat ik het verhaal niet begreep heb ik erg van de Midzomernachtsdroom genoten. De muziek van Felix Mendelssohn is natuurlijk ook heel mooi.
Na de pauze werd de Vuurvogel gedanst op de muziek van Strawinsky. Een vrij moderne choreografie; erg mooi. Nu had ik me de moeite genomen om het verhaal van de vuurvogel van tevoren tot me door te laten dringen; het ballet komt daardoor wel beter bij je binnen merkte ik.
Erg van genoten.
Na afloop slenterden we nog wat door de stad en hebben we koffie met iets lekkers gegeten op het kabouterterrasje dat Roos vorig jaar had ontdekt en waar we toen zo'n leuk jong stel uit Duitsland hebben ontmoet.
Heerlijk dagje weer. Fijne stad dat Amsterdam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten