Een goed spechtenjaar

Roos had het weerbericht vernomen en vertelde dat het vanmorgen mooi weer zou zijn, echt wandelweer dus. En aangezien ik aan mijn afvalrace ben begonnen een goede reden om vroeg op te staan. Uiteindelijk heb ik 3.20 uur gelopen; goed voor de verbranding van 400 gram vet!
Gisteravond voor de zevende achtereenvolgende avond gebridged; we worden het nu wel een beetje zat, maar vanmorgen om zeven uur uit de veren en om half acht liep ik op straat. Aan de wandel, richting Utrechtse weg, door het tunneltje de Bilt, via de Visserssteeg naar de kurketrekkerbrug over de snelweg, achter langs de Uithof en dan het schitterende gebied van de Kromme Rijn. Onderweg in de bossages hoorde ik het bekende gekrijs van spechten. Het was me de afgelopen dagen al opgevallen dat er erg veel spechten rondvlogen. Op de gekste plaatsen zag je hen vliegen en op de grond zitten.

Inmiddels verlaten spechtennesten in het Houdringhebos

Uit de talrijke nesten die ik inmiddels had gespot kwam niet meer het bekende hongerige gekrijs; de jonge spechten zijn dus allemaal uitgevlogen en de oudervogels kunnen op hun lauweren gaan rusten. De jonge vogels moeten het voedsel nu zelf bij elkaar scharrelen; daarbij gaan er veel ten gronde aan roofvogels e.d.  Zo veel jonge spechten als dit jaar heb ik eigenlijk nog nooit gezien en gehoord; kennelijk begint het "dood hout beleid", dat sinds 1985 breed door natuurorganisaties wordt gehanteerd, haar vruchten af te werpen. In dood hout leven veel insecten(larven), voedsel voor onder andere spechten.
Aangezien ik als secretaris betrokken ben bij de sectie Thijsse van de Nederlandse Entomologische Vereniging (NEV) die zich ten doel stelt ecologisch natuurbeheer te stimuleren zodanig dat het de insecten ten goede komt, ben ik hier heel tevreden over: het aantal spechten zegt natuurlijk iets over de hoeveelheid insectenlarven en dus over de levensomstandigheden voor insecten. Dat ze voor een groot deel worden opgevroten is "all in the game".