Tijdens de wandeling met Cyria bleek, tot haar lichte verbazing dat ik de paar boeken die ik van Japin had gelezen (over Nijinski, en de zwarte met het witte hart) mij zeer hadden getroffen. Cyria maakte mij attent op zijn nieuwe uitgaven, gebaseerd op zijn dagboeken, zij was daar echt door getroffen. Nu laat ik een leesadvies zelden zomaar aan mij voorbij gaan, dus direct gezocht en uiteindelijk zelfs gevonden bij de Biltse bibliotheek.
Inderdaad een bijzonder boek van een bijzonder mens, buitengewoon actief in een sociaalweb van ongelooflijke verscheidenheid en niet zomaar de eersten, maar wel "de besten". Relationeel maakt hij onderdeel uit van een ongebruikelijke sociale structuur, een bijzonder innige, liefdevolle relatie van drie buitengewoon erudiete mannen met elk hun uitgebreide internationale netwerk.
Maar vooral zijn kwetsbaarheid, de eeuwige confrontatie van het "anders zijn". Verder lijkt het dat hij in zijn vroege jeugd een trauma heeft opgelopen toen zijn vader door eigen toedoen uit het leven stapte. Arthur lijkt wel obsessief gefascineerd te zijn door suïcide. Ik ervoer het bij lezing gewoon meelijwekkend.
Maar ook een mooie verhandeling over hoe je in een warme relatie kunt spreken over wie het eerst zal sterven, het dilemma van het eigen verdriet tegenover het verdriet van de ander.
Ik zal zijn andere boeken ook de juiste aandacht geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten