Wat een heerlijk winterweer

Ooit ontstaan bij een dijkdoorbraak; nu een fraai natuurgebiedje

We mogen helemaal niet mopperen over het weer van de laatste tijd. De zon laat zich geregeld zien, het is niet echt koud, het waait niet al te gek hard en merkwaardig genoeg regent het nauwelijks. Misschien niet zo goed voor de natuur na zo'n droge zomer maar wel heerlijk om door die natuur te wandelen.
Wanneer ik wil wandelen bekijk ik natuurlijk wel het weerbericht en zo besloot ik afgelopen weekend om de maandag richting Wilp te gaan om de twee hazen die ik besteld had bij "de Jager" op te gaan halen. Vanuit Klarenbeek, via het Marskramerpad richting Deventer kom je langs Wilp.
Ik realiseerde me dat ik met de eerste gelegenheid naar Klarenbeek, d.w.z. om 6.30 inchecken in Bilthoven (anders geldt m'n Dalvrij abonnement niet) al om 7.45 in Klarenbeek zou staan; niet echt handig want nog helemaal donker. Roos zei: "je kent de weg toch wel". "'t Is goed", dacht ik bij mezelf. Maar ik had iets slims bedacht waarbij ik niet op een koud station tot de zonsopkomst hoefde te wachten; gewoon via Zwolle naar Zutphen en dan de stoptrein naar Apeldoorn. En toen was ik om 8.45 op Klarenbeek; zon was keurig opgekomen als afgesproken (har har) en het was helder weer. Op naar Deventer. In dit gebied had ik twee jaar geleden al eens met Ab gewandeld. Nu volgde ik de route van het Marskramerpad tot ik moest afslaan naar Wilp. Het liep voor een deel over oude dijken; het stemde mij trots om te zien hoe onze voorouders het water de baas waren geworden. Hier en daar accentueerden poelen en omleggingen van de dijk de strijd waarmee dit gepaard was gegaan; de littekens van doorbraken van de rivier. Nu zijn dit fraaie natuurgebiedjes; zo met die laagstaande zon heb ik van dit uitzicht staan genieten ondertussen happend in een boterham met ganzenborst (geschoten in de uiterwaarde vermoed ik).
En vandaag heb ik met Huib gewandeld door het Noord-Hollands Duinreservaat, het voormalig wandelgebied van m'n vader; zijn startplaats, de Johanna's hoeve hebben we niet aangedaan, maar des te meer hebben we van de natuur in dit prachtige gebied genoten. Het weer was opnieuw schitterend: droog en volop de (laagstaande) zon.
Rivierlandschap en de duinen binnen een week en vorige week Zuid Limburg; de mooiste landschapstypes die ons land rijk is. Ik voel me een bevoorrecht mens dat ik hier zo van mag genieten.