|
Roos daalt de ons onbekende helling af |
We waren zo lang niet meer in Kalter geweest dat ik gewoon de weg niet meer zo precies wist. Via de beek kwamen we bij Höfener Mühle, waar we een kop soep hadden willen nemen, maar het was gesloten helaas. We sloegen een weggetje in waarvan ik dacht dat het de juist richting was. Maar op een gegeven moment maakt Roos de opmerking: "dat lijkt Kalterherberg wel met die dubbele torenspits". Ze had gelijk, dus de GPS erbij gehaald; we zaten helemaal verkeerd. Toen hebben we ons maar afhankelijk gemaakt van de techniek en niet zonder plezier; De GPS wees ons een onwaarschijnlijk smal paadje (stond dus op de elektronische kaart tot mijn verbazing), prachtig over een helling en eindigend bij een ons bekend bruggetje over de Perlenbach. We hebben onze wandeling vervolgd over onbekende paden; met een GPS kun je je behoorlijk onafhankelijk van verdwaalmogelijkheden opstellen zal ik maar zeggen. En uiteindelijk weer naar Kalter terug. Die Eifel blijft, zelfs op plekken waar je al jaren komt een fantastisch mooi wandelgebied.
|
In gepeins naar het stromende water van de Perlenbach kijkend |
Het stelt toeristisch niet zo gek meer voor; de meeste mensen gaan liever naar de zon, naar oorden waar je voor een habbekrats heen kunt vliegen. Ach, dat doen wij ook wel, maar dat oude vertrouwde vakantiegebied blijft ons toch trekken! Mijn ouders kwamen hier al vanaf de zestiger jaren; Dick en ik vanaf de tachtiger jaren en daarna is dat gebleven wat mij betreft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten