In de tuin werken

Het lijkt wel een loopgraaf

Mijn eerste eigen tuin kreeg ik in Amstelveen, Schouwenselaan 13. Een redelijk grote stadstuin waar ik me heerlijk in kon uitleven. Wat me bezielde weet ik echt niet meer maar ik groef daar een soort loopgraven en ik spitte keer op keer het hele zaakje om. Ik legde een grasveld aan en een terras; de overbodige stenen verborg ik onder het terras in zo'n loopgraaf in plaats van ze af te voeren.
Tegen de garage/schuurmuur van de buren legde ik een soort moestuintje aan met tomaten. Leuk hoor. En een jaar later ging ik met Anneke in de Hoflaan in Bilthoven wonen met een gigantische tuin. We konden hem gewoon in het begin niet in de hand houden. Maar ook die tuin kon ik op enig moment in het gareel houden door met immer grof gereedschap regelmatig aan de gang te gaan; iedere avond "een tak zagen", totdat het Anneke zelfs te veel werd: "eer blijft niks over van die tuin!".
Maar nu ben ik lekker bezig in de tuin van Roos. Achterin de tuin stond een krankzinnig dikke "heg" die eigenlijk van gemeentewege onderhouden had moeten worden. Maar Roos heeft een stuk van 2 meter bij kunnen kopen en nu konden we legitiem de heg weghalen. Het snoeien heeft Roos voor het grootste gedeelte gedaan, maar het weghalen van de stronken liet ze graag aan mij over. Heerlijk werk. Ik moest weer aan die loopgraven van Amstelveen denken toen ik de ravage overzag die achterbleef nadat ik twee grote stronken had verwijderd. De volgende dag een stijve rug en wat spierpijn in m'n bovenbenen maar vooral een lekker gevoel van "wat gedaan hebben"; eerlijk werk waarvan je gaat zweten!

PS Eerlijkheidshalve moet ik toevoegen dat Roos vrijwel in haar eentje het hek heeft geplaatst rond de tuin. Alleen bij het plaatsen van de deur heb ik haar bijgestaan. Petje af voor haar!