Achterbuurman bij de tuin, Casper heeft een grote aanplant rabarber en bood ons een ferme portie van dit zure lekkers aan. Hij zei er nog bij dat de rabarber waarschijnlijk extra zuur was vanwege het warme droge weer van de laatste tijd. Ik vind het sowieso een wonder dat hier op de tuin rabarber kan groeien, kennelijk is het grondwaterpeil hier behoorlijk hoog, hetgeen Casper beaamde.
Ik wilde wat krijtpoeder, calcium carbonaat toevoegen om het oxaalzuur enigszins te binden, ik heb het niet zo op oxaalzuur, maar kon het nergens vinden. Opeens schoot me te binnen dat ik het potje calcium carbonaat aan buurvrouw had gegeven omdat ze last had van nachtkrampen in de benen. Nooit terug gegeven denk ik. Maar daarom niet getreurd, eierschillen bevatten ook calcium carbonaat en toevallig had ik eieren gebruikt. Ik spoelde de schalen met water en roerde het mengsel van rabarber, rozijnen en eierschalen voorzichtig om de eierschalen niet te verpulveren.
Na het koken haalde ik het restant van de schalen uit het zeer smakelijke resultaat, je kon nog de vorm zien, maar papierdun, het calciumcarbonaat was verdwenen en opgegaan in de rabarber.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten