Wormen voor de merels

En ook vanmorgen zit ik te genieten van de rust op m'n achterbalkon, echt stil kun je het niet noemen, maar zonder grasmaaiers, cirkelzagen of bladblazers best aangenaam toeven met een kopje koffie. Natuurlijk wel het niet aflatende geluid van voortrazend autoverkeer, het onvermijdelijk achtergrond geluid van de moderne maatschappij. U zult zich afvragen wat dat met merels te maken heeft. Welnu, vanouds eten merels wormen, en dat doen ze heel geraffineerd door aandachtig te luisteren, je ziet dan zo'n prachtige vogel doodstil staan met het oor naar de grasmat en dan plop, snavel door de grasmat en zo'n smakelijke dikke worm in z'n bek. Ik moet bekennen dat ik dat beeld slechts ken vanuit m'n jonge jaren. Ik zie dat gedrag nooit meer, zelfs niet in de tuin van Roos in Wijhe waar - door gericht biologisch onderhoud - veel wormen in de grond zitten en tal van merels rondvliegen. Ik vermoed dat het achtergrond geluid deze vorm van jagen voor de vogels minder mogelijk heeft gemaakt. Om dit nu het zoveelste vermoeden te noemen gaat mij wat te ver. Maar wie ziet dit gedrag nog wel?