Eerste kerstdag, ik ging stilletjes uit bed, opende m'n PC en startte in de slaapkamer het Weihnachtsoratorium van Johann Sebastian Bach. Dra klonken de vrolijke klanken van Bachs' meesterwerk, de unisono gezongen intro met de paukenslagen, de koperblazers, allemaal zo vertrouwd ook al hoor je deze muziek louter op eerste kerstdag. Ik moest er even ontroerd voor op de rand van het bed gaan zitten terwijl Roos verrast wakker werd. Het deed me inderdaad sterk aan "de Hoflaan" denken wanneer Anneke de muziek door de villa liet schallen.
We gingen ontbijten in bed met thee en beschuit en namen de komende dag door. Hugo en Marjorie kwamen het kerstdiner hier op de flat in de Bilt toebereiden; de CV in hun flat was defect. Ze kwamen rond 15.00 uur en direct moest het gemarineerd buikspek in de oven. Het huis begon heerlijk te geuren. Ik hielp Hugo met de bereiding van een vissoep op basis van prei, aardappelen en zalm terwijl Roos en Marjorie in de kamer zaten te praten.
Gisteren was Robert om 15.00 uur vertrokken richting Nieuw Zeeland, zo rond 16.00 uur stuurde ik hem een WhatsApp bericht om te vragen waar hij op dat moment zat. Tot mijn verrassing antwoordde hij direct en wel dat hij zojuist in Auckland was gearriveerd; in 24 uur aan de andere kant van de wereld?! Niet te geloven, wij gingen aan tafel. Heerlijk gegeten.
Had ik Peter deze week voor zijn verjaardag o.a. een restje "Everts' roem" gegeven daar wilde ik m'n laatste restje aan Hugo geven. Hij memoreerde het destillatieproces zoals ik dat in de keuken in de Hoflaan uitvoerde en opnieuw vloog de emotie naar m'n traanklieren, tweede keer deze dag.
Ik had vanmorgen nog een WhatsApp bericht naar m'n verre achternicht Gerti in Duitaland gestuurd en zij stuurde mij de stemmige foto die deze blog siert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten