31 oktober 2025

Op naar Ootmarsum

Vanmorgen ontmoetten we elkaar in de Intercity naar Deventer, op weg naar Ootmarsum voor een lang weekend wandelen en bridgen. We waren lekker op tijd in dit fraaie plaatsje in Twenthe waar aanzienlijk meer galeries zijn dan bakkerszaken. Grappig, al die  chique ingerichte winkels met veelal kleurrijke sculpturen, modern en mooi opgesteld. Net als in een Grieks toeristen stadje, straten met slenterend voetgangers.
Nadat wij ons gemeld hadden in het hotel liepen ook wij door het stadje en vonden de sculptuur van de paoskerels, een oud gebruik hier in Twenthe, net als het paasvuur en blazen op van die grote hoorn, midwinter blazen.
We maakten kennis met de andere bridgers en na het diner ging het los. Lekker relaxed gespeeld. 

30 oktober 2025

Drones

Deze wonderlijke foto stuurde Asbjörn mij naar aanleiding van een buitenlucht show die hij had bijgewoond. Een magisch gezicht, zo'n doodshoofd, afgetekend tegen een donkere lucht. Ik dacht aan een hologram, maar nee, het zijn keurig gedirigeerde "drones" die - zoals video's lieten zien - bewegende beelden kunnen vormen. Ik schrok ervan en realiseerde me de militaire en andere mogelijkheden van zo'n bestuurbare zwerm drones. Daarover ontspon zich dan ook een interessant WhatsApp gesprek. 

29 oktober 2025

Schouw op de tuin

Eigenlijk zou ik iedere dag wel iets over de tuin willen schrijven. Het geeft mij zo veel plezier om bezig te zijn, vooral het wat ruigere werk als spitten en snoeien. Maar daar blijft het niet bij, vooral beginnende tuinliefhebbers moeten aan normen voldoen en worden daarop afgerekend, zo moeten de zijkanten van de paden vrij van onkruid zijn. En dan ziet u op de foto dat ik hier toch wel een kleine prestatie heb geleverd, een aantal meters "zwart gemaakt", zoals mijn leermeester Theo dat noemt. 

28 oktober 2025

Aardappels poten

Peter is binnen zijn vrij beperkte mogelijkheden in z'n voortuinen ook aan het moestuinieren. Hij vertelde mij dat hij ergens vier wat verschrompelde aardappels vond met van die uitlopers, wanhopige pogingen van de aardappels om te groeien. Op voorspraak van z'n oudste zoon, Joris werden de aardappels ergens in het voorjaar gepoot en weldra groeiden ze voorbeeldig. Vandaag stuurde hij mij trots het resultaat. Enkele kilo's prachtige piepers.

26 oktober 2025

Herfstkleuren.

Vandaag een wandeling gemaakt in de omgeving van Wijhe. Het was droog weer dus geen last van koude regen, het waaide alleen flink. We kwamen ergens langs een slootje met riet. Ik vond het opvallend dat het riet tweekleurige bladeren had; heb ik nooit eerder gezien. Deels groen naast reeds verkleurd bruin. Op de foto die Roos op mijn verzoek maakte is het helaas niet zo duidelijk te zien. Het viel mij op.

25 oktober 2025

De kunstschilder Han van Meegeren

Natuurlijk herkent u dit schilderij, "de Emmausgangers" van "meestervervalser" Han van Meegeren. Het zou, aldus de "deskundigen" van destijds een werk van de 17e eeuwse beroemde Johannes Vermeer zijn. Ik heb mij er vanaf de eerste keer dat ik het zag, in museum Booijmans-van Beuningen altijd over verbaasd dat men dit destijds voetstoots heeft aangenomen. Kijk eens naar die vale kleuren, dan zie je toch in eerste oogopslag dat Vermeer dit niet heeft geschilderd. Nee, het is naar ik vermoed een test geweest van de best begenadigde schilder van Meegeren om al die zelfbenoemde deskundigen te testen! Hij was naar wat we vandaag in Deventer museum "de Waag" zagen hangen gewoon een goeie kunstschilder, maar zonder voor dit talent ook beloond te worden. 

Naar mijn mening is dit nog steeds in hoge mate het geval bij de (vooral financiële) beoordeling van kunst. Als "iedereen" er veel geld voor over heeft zal het wel goed zijn, kwaliteit telt niet meer.
Het kinderportretje, een echte "van Meegeren" toont zijn meesterschap als schilder van intieme werken als in de 17e eeuw.


24 oktober 2025

Even de appelboom verwennen

Op internet had ik gekeken hoe een appelboom gesnoeid moet worden en met intens, misschien wel satanisch genoegen had ik mij van deze taak gekweten. De bomen waren zo te zien al jaren niet best onderhouden en ik dacht dat te corrigeren, maar buiten de deskundigheid van dochter gerekend. We zijn gisteren dan wel niet in de tuin geweest maar ik vertelde haar wel van mijn grootschalig snoei- en zaagwerk. Zij waarschuwde mij dat deze onweldadige inspanning weleens infaust zou kunnen aflopen voor de appelbomen. 
Vandaag heb ik pogingen gedaan om mijn ruig vertier goed te maken en heb ik één van de slachtoffers verwend door hem goed te bemesten alsof hij in een restaurant een driegangen menu geserveerd kreeg met een emmer regenwater als dessert. Nou maar hopen dat hij de winter en mijn zaagwerk overleeft. Joke had er een hard hoofd in. We gaan het zien.

23 oktober 2025

Wat een wind

Al behoorlijk lang geleden had dochter Joke gevraagd of ik deze dag met haar en de kinderen een ferme boswandeling wilde maken. Natuurlijk wilde ik dat wel en dezer dagen had ik al geconstateerd dat het herfstbos met schoonheid van bladeren, paddenstoelen en kleuren er prachtig uitzag. Echter, het weer met regen van afgelopen nacht, plus de verwachte storm dreigde roet in het eten te gooien. 
Kordaat gooide Joke haar plan om en besloot direct de kinderen in de auto te laden en richting Bilt te rijden met de auto. Prompt om 11 uur gingen we op weg naar het bos en inderdaad, zij en de kids genoten en "opa", ik dus vooral van hen! Wat een plezier om zo met je dochter en haar kinderen door het vertrouwde bos te lopen. Joke herinnerde zich vaak niet hoe het in elkaar zat en merkte verandering op daar waar ze het wel herkende.
Enorme, maar vooral ook fraai gekleurde paddenstoelen wekten de bewondering van de kinderen. We liepen alles af tot zelfs het heideveldje waarover ik vertelde dat hun moeder en ik hier dennetjes uitgetrokken hadden.
We hadden zo'n pret maar het werd tijd voor de lunch. Ik had alles al ingeslagen en op tafel klaar staan. Ze hebben de tafel geen oneer aangedaan en, gesterkt door de maaltijd nog lekker geravot tot ze echt naar huis terug moesten.
Dat was geen sinecure, de inmiddels opgestoken wind, met de regen hadden voor aanmerkelijke files gezorgd, zodat ze er 2 uur over deden voor ze weer thuis waren na een fijne dag.




22 oktober 2025

Hij kende Stuart Kauffman

Gisteravond, tijdens de nazit van het concert heb ik nog kort gesproken met Sander Bais, in dit geval de dichter van de tekst waarop Rita Hijmans haar liederen had gecomponeerd. Roos had mij op zijn wetenschappelijke achtergrond gewezen en daarover kwam ik heel kort met hem in gesprek, vanzelfsprekend over mijn hypothese over de voorstadia van het ontstaan van het leven uit afkoelend sterrenstof. In minder dan geen tijd belandden we in ons korte gesprek bij de door mij zeer bewonderde Stuart Kauffman, in mijn ogen de grote man in de theorie van ordening in complexiteit. Sander had op het Santa Fé instituut gewerkt en had met al die groten gesproken dus ook met Kauffman. Daarover had ik nog graag met hem door willen praten.
Maar hij vertelde mij ook dat er inmiddels in wolken van afkoelend plasma complexe moleculen waren aangetoond. Daarmee is naar mijn gevoel mijn al zo lang sluimerende hypothese afgerond. De rest is "gewoon" Darwinistische ontwikkeling, mede op basis van de convolutie zoals vorm gegeven door de grote Lynn Margulis. Ik heb nu op m'n ouwe dag de periode van 50 jaar nadenken afgesloten en voel grote tevredenheid. 
Wat nog resteert wordt een verhaal over de geschiedenis van dat denkproces, dat begon in 1976 met mijn gesprek met Harry van Kruiningen over zijn serie schetsen van hoe het leven op aarde was ontstaan; hij wilde van een biochemicus weten of zijn schetsen enige vorm van realiteit weerspiegelden. Ik had nog nooit over dit onderwerp zelfs maar nagedacht. En dan nu, na 50 jaar nadenken, gestimuleerd door wat ik hier en daar opstak uit boek (aangereikt door Roos) en krant is nu het doek gevallen. Net als in een gedicht van Roos in de serie "de grote wandeling" kan ik zeggen: "ik ben klaar!"

21 oktober 2025

De grote dag


Het recital van Lenneke Ruiten, met liederen van Clara Schumann, Roos van der Burg, Fanny Mendelsohn e.a. waaronder na de pauze Schubert vond plaats in de dependance van theater Amare, de Nieuwe kerk in den Haag.
Natuurlijk vertrokken we zeer bijtijds naar de hofstad, Roos met nette schoenen zodat we snel een plek zochten om een late lunch, c.q. vroeg diner te nuttigen. Dat werd een zeer goed bezocht restaurant in de Chinese wijk. Ik heb daar de origineel toebereide babi pangang gegeten!
Het was nog steeds te vroeg voor het concert, de bibliotheek bracht uitkomst. 
En ja om half acht traden we binnen in de imposante kerk. Riet en Roos' zus Thobias kwamen bij ons zitten. Roos liep wat rond om deze en gene te begroeten.
Even later begon het recital, mij onbekende liederen van de beroemde concertpianiste, Clara Schuman. Daarna was Roos aan de beurt en ze gaf een ontzettend leuke inleiding over de gedichten en dichters die zij voor haar liederen van muzikale omlijsting had voorzien. Vervolgens voerden Lenneke Ruiten met Thom Jansen aan de vleugel deze liederen uit. 
Het betrof een première, dus ook voor mij en zelfs voor Roos zelve was dit de eerste keer dat we de liederen hoorden. Ik, en niet alleen ik, maar naar de oordelen later bleek dat velen, waaronder mevr. Elly Ameling onder de indruk waren van de kwaliteit! Ik glom van trots.
Na afloop van het concert waren we nog uitgenodigd voor de nazit waarbij Roos uitgebreid sprak met Lenneke, erg fijn voor haar.
We konden gelukkig meerijden naar Bilthoven met Rita Hijmans, componiste, Lenneke had deze avond ook liederen van haar gezongen waarover tijdens de terugreis nog uitvoerig werd nagepraat door de twee collega componisten.
Wat was dit een heerlijke dag geweest waarover we nog lang zullen napraten.

20 oktober 2025

Eerst maar brood bakken


Vandaag stond - als vaak - vooral in het teken van bakken en braden. Eerst maar eens brood bakken voor ons beiden; ik zag gisteren dat de voorraad bij Roos om aanvulling riep. We hebben de grappige constructie dat Roos zorg draagt voor het volkorenmeel van de molen in Olst en dat ik, daarin bijgestaan door keukenmachine van Kenwood, voor kneden en bakken van het brood zorg draag, een hele logistiek!
Maar vanavond bezoek, Casper, onze buurman in de volkstuin komt vanavond boerenkool uit onze tuin eten. 
Roos kwam rond vier uur thuis in de flat, bepakt en bezakt als voorbereiding op morgen, de grote dag van de uitvoering.
Precies om 18.00 uur kwam Casper, reuze gezellig, zit niet om een woordje verlegen en dus ontspon zich van dat moment van binnenkomst tot hij na boerenkool en een glaasje wijn rond 22.00 uur vertrok, een geanimeerd gesprek. Hij heeft een brede interesse en een bijzonder interessante ervaring in het leven.

19 oktober 2025

Weer eens naar Heino


Roos had niet veel zin, noch energie om vandaag aan de wandel te gaan. Er ligt voor haar ook wel een heel spannende week in het verschiet met de uitvoering van enkele van haar liederen door niemand minder dan Lenneke Ruiten met haar begeleider Thom Jansen aan de vleugel. Daarentegen wilde ik er per se even op uit en besloot tot een ouwetje, de wandeling die ik enkele jaren geleden regelmatig maakte, te beginnen op station Heino. Was weer net zo fraai als toen met dien verstande dat ik nu ook de dependance van museum de Fundatie, kasteel het Nijenhuis bezocht. Misschien niet spectaculair, maar zeker een bezoek waard, met haar klassieke atmosfeer en hier en daar een modern aspect. Ik was nogal gecharmeerd van de oude bibliotheek met honderden keurig gerubriceerde werken. Heb daar uitgebreid van de klassieke uitstraling, de atmosfeer genoten alvorens terug naar de Bilt te gaan.

18 oktober 2025

"Kwartet" van Anna Enquist

Toen ik dit boek - in één ruk - had uitgelezen moest ik aan mijn oude makker Dick daarover het volgende kwijt:
HdO, een poos geleden trof ik in zo'n minibiebje een hele serie boeken van Anna Enquist aan, die lagen inmiddels in mijn schuur. Gisteravond ben ik in het boek "Kwartet" begonnen en vanmorgen vroeg voortgezet. Is een fraaie analyse van onze verworden maatschappij met nadruk op de worsteling na verlies van een dierbare - bekend onderwerp van Anna E. - alsmede met de ouderdom en vooral ook de magie van de muziek die jou en mij zo bekoort. Echt een boek voor bejaarde muziekliefhebbers. 

Ik was inderdaad behoorlijk onder de indruk van dit boek, een prachtige compositie van misstanden in onze maatschappij, vooroordelen maar ook warme, onverwachte medemenselijkheid en dat op een plateau dat bepaald wordt door muzikaal samenspel. Alleen het eind van het verhaal is nogal gezocht en dwaas, maar maakt het geheel niet minder leesbaar. 
Over dat zij een goede schrijfster is, met een respectabele serie boeken op haar naam, zijn Dick en ik het roerend eens.

17 oktober 2025

Lang niet geweest

Vanmorgen bijtijds opgestaan en met de trein van half tien naar Deventer, Roos enigszins gehaast, naar ik later begreep was dat vanwege de wachtrij bij de kaasboer op de markt. Aangekomen in Deventer snel de loopstokken uitgeklapt en op weg naar de markt, Roos vanzelfsprekend snel naar de kaasboer. Ik zag een prachtige uitstalling van worsten en andere vleesconserven. Werd direct geholpen door een alleraardigste meneer en kocht 3 rookworsten voor de boerenkool, maar ook een ambachtelijk gemaakte droge worsten met kruidnagel. Na afgerekend te hebben bekeek ik het hele assortiment en besloot hier zeker terug te komen. Toen doorgelopen naar de kaasboer, een schaterlach kon ik nauwelijks onderdrukken; twee forse rijen van wachtenden voor de verder bescheiden kraam met tal van verschillende kaassoorten. Roos had "slechts" 5 of 6 wachtenden voor zich en in no time was onze rij alweer langer geworden. We kwamen gezellig aan de praat met een dame achter ons. Roos kwam aan de beurt, daarna nog een bakje gebakken mosselen gescoord voor half de prijs van wat ik gewend was en van meer dan uitstekende kwaliteit: "Spakenburgers!" verzekerde een belendende vissnoeper. Nog wat noten gekocht en terug naar het station. Roos stapte uit in Wijhe en ik in Heino voor een oud bekende wandeling bij landgoed Nijenhuis, het huisje tegenover het park stond er nog en daar heb ik van de gedroogde worst gesnoept en dit bloggie geschreven. Fijn om hier even terug te zijn.

12 oktober 2025

Knoflook planten

Knoflook planten schijnt traditioneel op de 10e van de 10e maand, dus op 10 oktober re moeten gebeuren en dan moeten de teentjes 10 cm uit elkaar op 10 cm diep te moeten worden geplant. Roos had een zootje knoflook, oogst van vorig jaar van haar tuin uit Wijhe meegenomen. Ik had een perk goed voorbereid voor de knoflook teelt. Met een stok waarop de 10 cm was ingekerfd maakte ik de gaten waar Roos dan telkens een teentje plantte. Was leuk werk, met de hark werd het bed aangeharkt en de pootgaten gesloten. En nu maar afwachten tot volgend jaar. Ben benieuwd.
Hierboven het plantstokje en het restant van het pootgoed.

11 oktober 2025

Vergaderen in Amersfoort

Vanmorgen had ik me eigenlijk verslapen, het was bijna half negen toen ik m'n ogen opsloeg. Ik moest natuurlijk het ochtendritueel van wassen en aankleden in tempo afronden want ik moest op z'n laatst de trein van half tien halen maar ook nog gevulde koeken halen. Maar ach het viel natuurlijk allemaal mee. Komoot hielp mij om naar het adres in Amersfoort te lopen, leuke stad met markt op de zaterdag. Derk liet me binnen, gezellig met het totale genootschap, oftewel platform PRIAMOS, onder het motto "van en voor spermadonoren", een initiatief van een achttal mannen, spermadonoren van diverse pluimage om hulp te bieden maar ook aanspreekpunt te vormen in het complexe veld van de Kunstmatige Inseminatie met Donorzaad. Voor de tweede keer in de ruim twee jaar dat we als platform bestaan waren we fysiek met z'n allen bij elkaar.
Onder deskundige leiding van Derk vergaderden we een hele dag over onze persoonlijke zienswijze over gang van zaken van onze club, organisatie en talloze aspecten waarbij Derk ons professioneel.bij de les hield. Want, zet een stel donoren bij elkaar en allen komen woorden tekort om over hun ervaringen met hun donorkinderen te spreken. Het is een buitengewoon complexe zaak die helaas vaak negatief in de publiciteit is gekomen, maar op persoonlijk ervaringsniveau overheerst toch vaak plezier en vreugde.
En zeker de kameraadschappelijke sfeer tussen ons acht mannen met zeer diverse achtergrond deed mij groot genoegen. 
Bij thuiskomst nog lekker doorgepraat over het onderwerp.

10 oktober 2025

Wandelen in de Maashorst

We troffen elkaar rond half twaalf bij station Oss, Mariska en ik zouden al wandelend even in alle rust bijpraten. Eerst nog even langs huis voor een kop koffie en wandelschoenen en toen op weg. En al rijdend naar de Maashorst, een aantrekkelijk natuurgebied daar in de buurt waren we aan de babbel over van alles en dat duurde tot half twee toen Mariska zich moest voorbereiden op een on-line vergadering. Een druk leven hoor, fijn dat we even konden bijpraten. We spraken af om dat wat frequenter te doen.

08 oktober 2025

Lust je vijgen?

Voor vandaag had ik toch vooral schoonmaken van de flat, spektaart bakken en beetje wandelen gepland. En inderdaad begon ik met de slaapkamer. Allereerst het tafeltje naast mn bed eens grondig reinigen, de spinrag met stof moest ik heel nodig verwijderen met water en zeep. Natuurlijk goed stofzuigen. Zelfs het achterbalkon heb ik met warm sop van groene zeep gereinigd, was hard nodig, wordt een dezer dagen geschuurd en opnieuw van coating voorzien.
In de loop van de middag nog even naar de tuin na een oproep van de coördinator aldaar. Toen ik bij haar tuin kwam vroeg ze of ik wat vijgen wilde hebben. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Ze had emmers vol rijpe vijgen staan en ik kreeg een ferme hoeveelheid mee. Thuisgekomen heb ik ervan gesmuld, wist niet dat rijpe vijgen zo lekker konden zijn.

07 oktober 2025

Vergaderen in Nijmegen

Sinds enige maanden bestaat binnen het platform PRIAMOS, onder het motto "van en voor spermadonoren" een werkgroep die voortkwam uit de behoefte om bijstand van FIOM om de wachtlijsten weg te werken.
Ik heb aangegeven dat ik mij daar graag voor zou willen inzetten en zo hadden wij vandaag onze tweede vergadering in Nijmegen met afvaardiging uit de SDK.

05 oktober 2025

Lenneke Ruiten in Velp

Vandaag een heerlijke combinatie van natuur en cultuur, we gingen naar een concert, een recital van Lenneke Ruiten met Thom Jansen aan de vleugel.
We vertrokken lekker vroeg zodat we vooraf aan het concert nog konden genieten van het groen rondom Velp, nee, niet de schitterende wandeling van Rheden naar Velp, maar gewoon in de buurt van Velp. Roos kent daar inmiddels de mooie plekjes te vinden. We waren weer vroeg terug bij de kerk, vlakbij het station, waar het concert zou plaats vinden. We konden dan ook zonder probleem de mooiste plaatsen met vrij zicht op de uitvoerenden innemen. Het betrof een benefiet concert voor een project in Afrika.
Lenneke zong voor de pauze mij voor het grootste deel onbekend werk. Leuk, afwisselend en telkens met door haar per componist toegesneden toelichting voorzien.
Na een korte pauze waarin wat over het project werd verteld werd het programma voortgezet met liederen van Richard Straus, ik zat weer ademloos te genieten, wat een fijne interpretatie en zo mooi begeleid. Bij "Vier letzte Lieder" viel bijna weg dat deze werken voor orkest met Sopraan zijn geschreven. Thomas begeleidt zo gevoelig naar de aard van deze liederen. Phoe, deed me wat 
En daarna, heel ontspannen een meet en greet borrel. Ik sprak met deze en gene, natuurlijk met de twee uitvoerenden en zorgde dat ook Felix niet werd vergeten daar achterin de zaal met de verkoop van CD'S van z'n moeder. Hij lustte ook wel een paar borrel nootjes. Van afstand zag ik dat Roos heel geanimeerd met Lenneke en anderen in gesprek was. 
Terwijl we terug liepen naar het station vertelde ze me enthousiast over de ontmoetingen met mensen waarbij ze door Lenneke werd geïntroduceerd. Ontzettend leuk, muziek en vooral componeren zijn voor haar belangrijke elementen in het bestaan.

Verjaardagsborrel

Heel attent had Anna een leuk cadeautje voor Roos bij mij in de bus gedaan en me daar via dit fotootje verwittigd. Dat lag dus bij mij op de flat te wachten op uitpakken.
Een voorleesboekje met een toepasselijke titel, lief attent van Anna.
Roos en ik sloten de verjaardag af met een borrel.



04 oktober 2025

Definitief aan de wandelstokken

Tja, het moest er echt een keer van komen, valt me niet mee, de leeftijd vraagt overduidelijk dat het lijf ondersteuning behoeft en de wandelstokken staan al geruime tijd klaar.
In 2023 ben ik 5 keer tijdens het wandelen gevallen over boomwortels, zelfs over een opstaande stoeptegel, kortom over kleine obstakels. Ook was het Asbjörn opgevallen dat ik m'n voeten niet hoog genoeg optillen en hij drong er - vrijwel dwingend - op aan dat ik voortaan met stokken zou gaan lopen. Ik heb dat niet in de wind geslagen maar geprobeerd om veel oplettender te zijn met het wandelen. En toch weer een keer gevallen in 2024, maar na de val.van deze week heb ik het besluit genomen om definitief de stokken te gebruiken.
Vandaag, Roos' verjaardag nog wel! heb ik de eerste stevige wandeling met stokken gemaakt, een revelatie, er zit meer wiebeligheid in m'n oude benen dan ik me bewust was en dat vang je met stokken op met je armen.
Roos had een gezellig etentje met vriendinnen in Utrecht en kwam pas laat bij mij op de flat.

03 oktober 2025

Lege artis verbonden

Vanmorgen vroeg naar Joke vertrokken. Ik vertelde haar over m'n val van gisteren en toonde haar m'n gekwetste hand met snee. Was keurig dicht en bloedde geenzins, ik wilde het aan de lucht doen helen en genezen, maar daar kwam niks van in. Keurig, ingesmeerd met lanoline, een pleister in de vorm van een zwaluwstaart, keurig afgeleverd.
We bespraken een aantal serieuze zaken, heerlijk met zo'n volwassen dochter. Als bejaarde vader voel je in toenemende mate de gelijkheid, zo niet het overgeven van het estafette stokje van de maatschappelijke levensfase. Fijn en toch ook wat vreemd en vooral nieuw gevoel.
In de loop van de avond stuurde ik haar nog een WhatsApp bericht dat ze de wond zo netjes, "lege artis" had verzorgd. Ze moest daar hartelijk om lachen. Was een fijne dag geweest zo samen met kleinzoon Mees, die bij mij vooral oude herinnering aan z'n moeder opriep toen zij nog zo klein was, Nokia sabbelend, warrige blonde haartjes en lieve blauwe oogjes terwijl ze op het potje zat.
Trouwens, ook heerlijk geluncht met door Joke toebereid pompoensoep.

02 oktober 2025

Een ferme jaap in m'n hand

Opgewekt liep ik vanmorgen naar de tuin, het was een mooie dag, ik heb kort wat gewerkt, appeltje gegeten en wat met de buurman op de belendende tuin gesproken en weer terug gewandeld via een flinke omweg door het bos.
Het was inmiddels wat later in de middag, het was stil, eigenlijk doodstil in het bos. Ik genoot ervan en prijsde me gelukkig met zo'n mooi bos vlak in de buurt van mijn woonstee. Nog even bij het heideveldje op het bankje gezeten en voldaan terug naar huis.
Hoewel ik al maandenlang aandachtig loop en kijk naar oneffenheden op met name de voetpaden struikelde ik zodanig dat ik weer eens op "m'n plaat" ging. Gelukkig heb ik nog steeds baat bij mijn oude vaktechniek, in m'n tienerjaren opgedaan met judoles. Dat kon echter niet voorkomen dat ik een flink bloedende wond aan m'n linkerhand had. Met een papieren zakdoekje kon ik die wond goed dicht houden en liep ik verder, het bloeden stelpte.
De foto hierboven is van enkele dagen later.

01 oktober 2025

Weer eens paté maken

Het resultaat betekent veelal smullen, tenzij je het zout vergeet. Veel werk is het niet en toch zag ik er tegenop. Bij mijn - inmiddels vaste - leverancier van varkensvlees had ik een stuk  rugvetspek en lever gekocht en dat moest ik nog "klein maken". Vooral met dat spek is dat best lastig, maar eenmaal uitgepakt ging het best goed. Varkensgehakt als basis, spekblokjes, plakjes voor de bekleding van de pot, het ging allemaal goed dankzij het Wüsthof vleessnijmes en mijn ervaring. Ach, de verhouding steekt vast niet zo nauw als in het recept staat. Voor het smaak deel deed ik aanzienlijk meer uisnippers en knoflook in het bakmengsel en de rest van de cognac. En tot slot afbakken, au bain Marie en tot slot een ferme portie geduld betrachten.