Slagerij van Loo

Trots poserend tussen z'n collega's

Hij was vijftien jaar en zocht iets voor de zaterdag. In ons dorp heb je de op één na beste slager, slagerij van Loo, op de Hessenweg. Daar kochten we vaak vlees, in ieder geval als we iets bijzonders te vieren hadden. En daar werd een hulp(je) voor de zaterdagen gezocht. En ja hoor, daar ging mijn zoon Hugo aan de slag, inmiddels alweer 12 jaar geleden.
De verhalen thuis, tijdens de avondmaaltijd waren niet van de lucht; altijd ging het over de slager als we zaten te eten, tot toenemende ergernis van z'n zussen, die overigens veel vaker het hoogste woord voerden.

Laatst was ik bij van Loo, en de "ouwe van Loo", (de voormalige baas die zijn zaak inmiddels heeft overgedaan aan zijn zoon Bas) hielp mij. Ik merkte op: "Hugo werkt hier weer op de zaterdagen", hetgeen werd beaamd. "Ja", knorde hij, "een breed inzetbare kracht". En die zoon van mij, die kan hard werken; net z'n moeder, onverwoestbaar. Hij moet nog het laatste loodje van zijn studie geodesie afronden en in die tussentijd werkt hij niet alleen bij de slager maar doet nog allerlei klussen al dan niet op z'n vakgebied. Hij vertelde mij laatst dat hij tot in de ochtend ergens had gewerkt bij een of ander feest en direct door was gegaan naar "de slager", daar had hij even een uurtje gerust en ging daarna weer aan de slag in de winkel en "achter". Dat zou ik zelfs op die leeftijd niet hebben gered. En met de kerst heeft hij daar weer als een paard gewerkt. 

Een lekker stuk paté wordt ingepakt

Met de kerst is het heel druk bij de slager. Het eerste jaar dat Hugo daar werkte vertelde hij, vol trotse verwachting natuurlijk, dat hij  ook vast de hele dag zou moeten werken. Tot zijn verrassing werd er 'smorgens gebeld dat hij niet hoefde te komen. Ik vond het wel een beetje zielig voor hem, maar moest er van binnen wel om lachen natuurlijk. Hij was vast heel verbaasd en teleurgesteld, maar zo'n onervaren, jonge kracht loopt op zo'n drukke dag natuurlijk alleen maar in de weg.

Nu niet meer; heel gedecideerd hielp hij mij laatst in de winkel; de avond tevoren had hij bij mij gegeten en had verteld dat van Loo ook allerlei dingen verkocht waarvan ik dacht dat je die bij geen enkele slager kon kopen in NL zoals reuzel en eendevet. Maar nu heb ik een heerlijk bakje reuzel en kan ik mijn Hollandse bonenschotel maken zoals ik dat wil, met spekvet/reuzel, uien en spek. 

Ik voelde me echt een trotse vader toen ik hem daar zo vanzelfsprekend aan de slag in die winkel zag.