03 juli 2017

Spanningen op de Balkan

President Woodrow Wilson, een groot man
Het is me opgevallen dat de mensen hier in de Balkan landen zo nationalistisch zijn. Ik begrijp nu veel beter wat een onmogelijke taak president Wilson zich had gesteld na WO I. Alle "volkeren" wilden hun "eigen" land; Wilson wilde rechtvaardigheid, een onmogelijke taak hier op de Balkan. Hij heeft zo hard gewerkt dat hij het met de dood heeft moeten bekopen. Dat het niet lukte begrijp ik nu beter. En wie herinnert zich niet de recente oorlogen in voormalig Joegoslavië. Wat een stel hier?!
De Hongaren voelen zich bestolen omdat ze tweederde van "hun land" zijn kwijt geraakt. Dat die landen bewoond werden door volkeren die de betreffende grond als "hun land" beschouwden werd in het midden gelaten. De Tsjechen en de Slowaken; decennia lang één land geweest waar de mensen de zelfde taal spreken en toch weer dat wij/zij verhaal en hupsakee, splitsen die hap.
Overigens heeft Duitsland Slowakije op de been geholpen door hier een enorme Volkswagen fabriek te vestigen; Slowakije is nu een grote auto-exporteur geworden, aldus onze gids. Maar dit ter zijde.
Ik ga me ook eens verdiepen in de ontwikkelingen in dit deel van Europa zo rond de vorige eeuwwisseling. Jaren geleden heb ik eens een boek ter lezing gekregen van mijn Hongaarse buurman Laszlo, maar daar kan ik mij het fijne niet meer van herinneren. Het enige dat ik mij ervan herinner is dat de "vijanden" soms 'savonds bij elkaar kwamen om samen te drinken?! Net als de Franse en de Duitse loopgraaf soldaten die soms samen gingen voetballen.
Wonderlijk allemaal.

Geen opmerkingen: